ava-bujjhati
, pr. 3 sg. [sa. ava-budhyate, √budh],to know, perceive, be aware of, mind; (neg.) 3 sg.
nâvabujjhati, Th 737 (khuraṁ madhunā littaṁ ~);
taṁ jano nâ°, It 83,24*—84,12*—24* (= na jānāti,
It-a) = AN IV 96,21* ( = do. Mp); vaddhānaṁ yo
vākyaṁ nâ°, Ja III 256,16* (= vacanaṁ na ganhāti,
Ct.) = 485,3*; sadatthaṁ nâ°, Ja III 260,12* ( = na
jānāti, Ct.) ≠ IV 26,10*; hadayaṁ nâvabujjhati,
Th 733 (= sāsanassa hadayaṁ abbhantaraṁ . . . na
jānāti, Th-a); — (neg.) 2 sg. evaṁ ce yācamānānaṁ
añjaliṁ nâvabujjhasi, Ja IV 218,7* = V 234,21* (—
na jānāsi, na paṭigaṇhāsi, Ct.) ≠ 327,13*; — (neg.)
3 pl. nâvabujjhanti, 'AN IV 98,2*; Ud-a 341,12; —
(neg.) aor. 3 sg. med. nâvabujjhatha, Ja III 401,27*
(= na jam, Ct.); — inf. ava-bujjhituṁ (na sakkā
sukhena ~), Ps II 174,24; — grd. ava-bujjhitabba,
mfn.; m. dukkhena ~o, ib. — cf. avabodhati.