appa-tara
, mfn. (compar.) [sa. alpatara], smal-ler, less numerous, shorter; n. āyuṁ ~aṁ, Ja VI 26,9*;
~aṁ, Vin I 211,38 (opp. bahutaraṁ); instr. ~ena
gaṇena, Vin I 195,36; loc. ~e kāle, Ps I 302,3; n. pl.
appa-tarabhikkhū aññāya saṇṭhahiṁsu, MN I 444,36-445,1.