anta-ggāhaka
(or °-gāhaka), adj. f. ~ikā [cf.sa. anta-grāha-dṛṣṭi, Abhidh-k-Trsl., index], adopting
extreme (philosophical) standpoints (such as sassata or
uccheda, sabbam atthi or sabbaṁ n'atthi; cf. ubho
ante an-upagamma, SN II 17,23); ~ikā diṭṭhi, Vin
anta-ggāhakadiṭṭhi ... +); Nidd I 113,1 (dasa-vatthukā ~ikā
diṭṭhi; Nidd-a) ≠ Vin V 138,13; Vibh 367,1; instr.
micchā-diṭṭhiko hoti ~ikāya diṭṭhiyā samannā-
gato, DN III 45,17 (Sv: sa yeva diṭṭhi ucche-
dantassa gahitattā anta-gāhikā ti vuccati) = AN
I 154,25 (= dasa-vatthukāya antaṁ gahetvā thita-
diṭṭhiyā, Mp) = II 240,8 = III 130,2; Paṭte 1151,9
—158,38 (~ikāya ditthiyā . . . abhiniveso). — Ifc. v.
an-°.