anu-vyañjana
, n. (Buddh, sa. ts.), (a) a minoror secondary characteristic (as to particulars; opp.
nimitta); As 400,12; acc ~aṁ, Nidd-a II 353,5; Mil
340,9 (~ena ~aṁ kathayissāmi); — esp. of the 80 ad-
ditional marks of beauty of a Buddha (Dharmapr 13,8
foll. ad Mhbv 1,1*; Vyu 18: 1-81, Lal 106,11—107,14 ;
anu-vyañjanaApp. VIII; (cf. mahāpurisa-lakkhaṇa): asīti ~āni, Sv
(III) 918,16; Bhagavā . . . asítiyā ~ehi parirañjito, Mil
75,2 ; Ja I 89,21 (asītânuvyañjanâvabhāsitāya . . .
Buddhasiriyā); 444,5 (°-dvattiṁsa-mahāpurisalak-
khaṇa-paṭimaṇḍitaṁ); Ps II 2,8 (asīti-°-paṭimaṇḍi-
tattā); Ud-a 87,3 (battiṁsa mahāpurisalakkhanâ°);
105,18; Vv-a 315,31 (scil. tambanakhatā); cf. Mhv V 91
(asīti-vyañjanujjalaṁ, = asīti-anuvyañjanehi ujj°,
Mhv-ṭ). — (b) the next following expression; Vin IV
15,1'-7' (padaṁ anupadaṁ anvakkharaṁ + ; = pu-
rima-vyañjanena sadisaṁ pacchā-vyañjanaṁ, Sp). —
(c) in Ct.s verb, noun to *anuvyañjati, As 400,11 (~ato
pākaṭabhāvakaraṇato ~an ti laddhavohāraṁ) ≠
Nidd-a II 102,5 ='389,14; ~vasena, Spk III 61,19 (ad
SN IV 168,25). — Ifc. v. lakkhaṇâ°.— —°-ggāha,
m., observation on a°; nimitta-ggāhaṁ anu-vyañjana-
ggāhaṁ gaṇhanto (paron.), Dhp-a I 74,15; Spk III
61,20. — °-ggāhi(n), mfn., observing details; nimit-
taggāhī + ~ī, Dhs 1345 (As 400,11 = Nidd-a II
102,5= 389,13) = Nidd I 366,15 = II 116,22; na
nimittaggāhī nâ°~ī, DN I 70,9 = III 225,31 = AN
I 1113,21 = II 16,7 = 39,25 = 152,24 = Pp 24,25 =
58,27 = Dhs 1347 ≠ MN I 180,28; 221,5; 223,15;
269,3; 273,5; 346,11, etc.; SN IV 104,9. — °-citra,
mfn., conspicuous by all the minor signs of beauty;
Pj II 242,20 (lakkhaṇaṁkita + ). — °-dhara, mfn.,
possessed of do.; Ap 215,23 (~aṁ Buddhaṁ). —
°-samujjala, mfn., resplendent with do.; Dhp-a
III 115,19 (lakkhaṇa-vicittaṁ ~aṁ . . . Satthu sarī-
raṁ). — °-sampanna, mfn. = °-dhara; Bv XXI 27
(= tambanakha-tuṅganakha-siniddhanakha-vaṭṭaṅ-
gulitâdīhi asītiyā anuvyañjanehi sampannaṁ, Bv-a)
≠ Ap 459,27 = Anāg 43.