an-uyyuta
, mfn. [an + sa. ud-yuta], (accordingto Ct.) not vain, not purposeless or irrelevant to the sub-
feet; Vin I 359,8* (atthaṁ na hāpeti ~aṁ bhaṇaṁ;
v. lI. anuyyataṁ, anuyuttaṁ; = anuyyātaṁ anapaga-
taṁ, Sp Ce reading an-uññātaṁ [cf. an-avaññāta, and
avajānanā, Kv-a 9,1] instead of anuyyātaṁ; anapa-
gatan ti kāraṇato anapetaṁ, Sp-ṭ). an-uyyuta