an-upahata
, mfn. (an + pp. of upa + √han),(a) uninjured; akkhato + ~o, SN II 227,17-18;
akkhataṁ + ~aṁ, AN I 294,8; Mp III 151,9 (=
'akkhato', AN III 373,24*); — (b) not struck down,
not removed (or kept down); Mil 274,6 (~aṁ, scil.
rajojallaṁ). — °-jivh[ā/a]pasāda, mfn., one whose faculty
of taste is not hebetated; Dhp-a II 33,11 (~o puriso).