anu-pabbajati
, pr. 3 sg. [sa. anu + pra +√vraj], to adopt a homeless life after or in imitation of
another; 3 pl. ~anti (Bhagavantaṁ pabbajitaṁ), Vin
II 180,6; part. m. pl. ~antā (Bhagavantaṁ ~ nikkha-
miṁsu), Mil 108,2; aor. 1 sg. ~iṁ (ahaṁ taṁ), Ap
anu-pabbajatiagārasmā anagāriyaṁ pabbajitaṁ ~), DN II 30,11;
cf. Kacc-v 301; fut. 1 sg. ~issāmi (taṁ purisaṁ ~),
Ja I 56,32; 1 pl. ~issāma, DN II 244,9* (v. l.); pp.
anu-pabbajita, q. v.