anu-tappa
, mfn. (grd. of anu-tapati; cf. anu-tāpiya), to be regretted, deplorable; DN III 122,3, 12
(satthā sāvakānaṁ kālakato ~o hoti; = anutāpakaro
hoti, Sv); AN I 22,19 ([Tathāgatassa] kālakiriyā
bahuno janassa ~ā; = anutāpakarā, Mp) ≠ 77,6;
III 294,12. — Ifc. v. an-°, pacchâ°. anu-tappa