a-nivatti(n)
, mfn. [sa. anivartin], (a) not turninga-nivattinmacariya-parāyano; Mp) — III 75,14* (Mp); pl. ~ino
hutvā yujjhatha, Ja III 5,23; — an-avatti(n), Ja
VI 573,2* (Lk; E? anibbattī, q. v.). — (b) incorrigible;
Ps III 115,21 (atekiccha +) = III 545,2.