an-āmanta-cāra
, m., going (for alms) withouthaving asked for permission; ~o + a-samādāna-cāro,
etc., Vin I 254,9; V 128,34; 205,6 (cf. Vin IV 100,9**
foll.: santaṁ bhikkhuṁ anāpucchā); ~e āpajjati,
Vin V 132,20 = AN III 259,1 (Mp, quoting Vin IV
100,9**). Cf. Vin-vn 2725 (anāmantâsamādānaṁ);
Utt-vn 620 (anāmantâsamādāna-caraṇaṁ).