an-andha
, mfn. [ts.], not blind, seeing; m. ~o,MN I 512,5; Ud-a 366,19 (kāmā nāma ~am pi
andhaṁ karonti); ib. 366,24 (~ā andhā katā, =
'andhīkatā', cf. PāṇV 4,50); Mil 367,13 (~en' eva
andhena viya bhavitabbaṁ); Vin-vn 547 foll. —
°-karaṇa, mfn., making to see; It 82,22 (+ cakkhu-
an-andha