kamma-ttaya
, n., kamma triplet, i.e., manokamma,kāyakammma, and vacīkamma; kiriyâkiriyâdikaṁ
yañ ce, yam pi ~aṁ bhave, Kkh-pṭ 42,5* (cf. Vjb 141,3*);
— °-niyama, m., restriction concerning the kamma trip-
let; ~aṁ dassetuṁ (in As 105,20), As-mṭ I 84,17.