kamma-kkhaya-kara-kamma
, n., kamma thatcauses the annihilation of (other) kamma; kammassa
kaṇhasukkasamaññā kaṇhasukkâbhijātihetutāyā ti
apacayagāmitāya tadubhayaviddhaṁsakassa ~assa
idha sukkapariyāyo pi na icchito, Sv-pṭ III 313,28 =
Ps-pṭ III 45,14.