kamma-kamma-nimitta-gati-nimitta
, n., (dv.) kam-ma (that has been performed and accumulated, i.e., ka-
tûpacita), sign of kamma, and sign of destiny; — exeg.:
~ānan ti ettha kammaṁ nāma katûpacitaṁ ... kam-
manimittaṁ kammâyūkhanakkhāṇe cetanāya pac-
cayabhūtaṁ deyyadhammâdi. gatinimittaṁ yaṁ ga-
tiṁ upapajjati, Vism-mhṭ II 131,10-13 (ad Vism 457,24,
q.v. infra); — nesaṁ maraṇakāle paccupaṭṭhitaṁ
~ānaṁ aññataraṁ ārammaṇaṁ katvā, Vism 457,24
foll.; ~esu, Abhidh-av 11,32; — ifc. kāmâvacara-ku-
sala-° (Vism 550,34); — °-paccupaṭṭhāna, mfn., mani-
festing itself as kamma (that has been performed and
accumulated, i.e., katûpacita), the sign of kamma, and
the sign of destiny; yena kenaci cittena kamme āyūhi-
te asaṅkhārena appayogena ~e paṭisandhi uppajja-
mānā asaṅkhārikā hoti, As-mṭ 127,18 (ad As 266,8).