kata-pāpa-paṭicchādana
, n. [cf. katapaticchādana,q.v.], the concealment of a bad deed; katassa kāyaduc-
caritâdipāpassa paṭicchādanaṁ ~aṁ, Ps-pṭ II 200,7
(ad Ps I 106,35); ~-vasena puna pi pāpassa karaṇato
pāpakiriyā, Nidd-a I 410,14 (ad Nidd I 378,26); —
°-tā,f. [abstr.], the fact of concealing a bad deed; ~ā, Pj II
288,14; — °-lakkhaṇa, mfn., characterized by the con-
cealment of a (bad) deed (used of māyā); ~ā māyā, Ps I
111,35 (Ps-pṭ II 200,7).