upa-nīya
, indecl. (abs. of upaneti), bringing for-ward (charges), criticising, accusing; Sadd 856,29; —
Gotamo amhe (EeSe amhehi) pi ~ ~ avaca, D I 107,
24 (Ee -nīyya; Be -neyya; -neyyā ti upanetvā, Sv 276,
26); te ayaṁ . . . āsajja ~ vācā bhāsitā, M I 240,7
(= guṇe ghaṭṭetvā c' eva upanetvā ca, Ps II 287,4)
= A I 172,20 (Ee one word) = II 37,1 (Ee one word;
= gunānaṁ santikaṁ upanītā vācā bhāsitā, Mp II
272,8).