upa-jīvi
(n), mf(inī)n, = prec.; subst. dependant,servant; tayo purisā: bhaṭakā kamma-karā ~ino ti,
Nidd I 11,15; dhanā ca hāyant' ~ino (Ee ~inā) ca,
Att 6,10*; — ifc. āhār'ū°, . . . -phal'ū° (A II 135,17),
kiliṭṭha-kammū° (Pv-a 195,13), para-datt'ū° (Sn
217),'rūp'ūvajīvinī (Mil 122,3), vuṭṭh'ū° (Mil 160,2),
vohār'ū° (Ja I 227,3), sipp'ū° (Vv-a 141,12), suri-
yâlok'ū° (Ud-a 186,31). upa-jīvin