upa-ghātik
[ā/a], subst.n.and f., harming; kāyikena~ena samannāgato, Vin II 13,31 = V 182,7 (Sp 1157,
29: kāyikaṁ ~aṁ nāma kāya-dvāre paññatti-sik-
khāpadassa asikkhā-bhāvena upahananaṁ vuccati);
— dve ~ā: sikkh'-~ā ca bhog'-~ā ca, V 117,31
(Sp 1323,23: ~ā nāma upaghāto). upa-ghātikā