upa-kaccha-ka
, n., = prec.; udara-vaṭṭiyā... ~e ... gīvāya . . . ghaṭṭehi (tickle me), Vin III
39,23; sambādho nāma ubho vā ~ā mutta-karaṇaṁ,
IV 260,15**; yathā ca kasakā khetta-kuṭiṁ pavi-
santā sāṭakaṁ paliveṭhetvā ~e pakkhipitvā tass'
eva ekena antena sarīraṁ pārupanti, yathā ca
brāhmaṇā ubhinnaṁ ~ānaṁ antarena sāṭakaṁ
pavesetvā aṁsa-kūṭesu pakkhipanti, Sp 1213,15-19;
maṇi-coro . . . maṇiṁ ~e ṭhapetvā sāṭakaṁ pāru-
pitvā . . . , Spk I 147,6; tiṇa-kalāpaṁ ~e ṭhapetvā
(tucking under his arm), Ja I 158,9; kacchan ti
~aṁ, V 437,1'; yodho . . . paṭisattuṁ ~e gahetvā,
Mil 293,7 (Horner: "taking hold of an opponent by
his armpit").