inda-sala
(-rukkha), m. [cf. sa. indra-dru,-vṛkṣa],name of a tree, or used about certain trees (sallakī, ku-
taja); Abh 568 ~o ca sallakī khārako siyā; Sp 762,7;
764,9; 765,16,22; Vin-vn 1008; Sv 697,13 (cf. Inda-
sāla-guhā); bahūhi kuṭajehi ~-rukkhehi vā sallakīhi
~-rukkhehi vă samannāgatena, Th-a I 240,20 ad Th
115 pabbatena bahu-kuṭaja-sallakīkena (so read; see
ed. 1966 Appendix); ~-rukkhā ca kuṭaja-rukkhā ca,
Ja IV 92,12' ad 92,4* sallakī ca kuṭajā ca. inda-sala