abhi-ropeti
, pr. 3 sg. [caus. of abhi + sa.ropayati, abhi + √ruh; cf. abhi-ni-ropeti above],
(1) to plant; part. m. pl. ~ayantā (thokaṁ bījaṁ),
Dāṭh V 19; — (2) to put on (as an ornament); imper.
abhi-ropetirohehī' (sicl Ce Ee) ti maṇḍana-vibhūsanavasena . . .
sarīraṁ āropaya alaṁkarohī ti attho); — (3) to pre-
sent as an offering (to, loc. or gen. personæ, cf. pūjeti);
aor. 1 sg. (a ) ~ayiṁ (pupphaṁ), Ap 98,3-17, etc. pas-
sim; Ap 113,5 (sālaṁ [ɔ: sāla-pupphaṁ] Vipassissa)
— Th-a (Ce) 54,18*; Ap 205,8 (nigguṇḍipupphaṁ
Buddhassa) = Th-a (Ce) 50,28*; Ap 364,12 (padumaṁ
... Buddhassa); Vv 409 (parinibbute Gotame ...
[metr. ābhiropayiṁ]; = pūjāvasena sarīre ropesiṁ
paṭimuñciṁ, Vv-a); 422 (mālaṁ); — (b) ~esiṁ, Ap
119,4 (pupphaṁ . . . thūpamhi~ Sikhino) ≠ Vv 421;
Vv 692 (muttapupphāni Kassapassa . . . thūpasmiṁ
~esiṁ; = pūjesiṁ,Vv-a); pp, ~ita, mfn.; Ap 517,26
(varaṁ me Buddha-seṭṭhassa ñāṇamhi ~aṁ) = Thī-a
42,10*; — (4) to fix the mind on, see abhi-ropana.