a-ppavatti
, f. [sa. a-pravṛtti] = a-ppavat-tana (a); Pj II 124,9 (taṇhāya eva ~iṁ); Ud-a 192,2
(taṇhâdīnaṁ ~iyā saṁvuto); 196,20 (citta-cetasika-
santānassa sammad-eva ~i); Ps I 205,37 (ubhinnam
~i)≠ 250,20; II 366,9; dat. ~iyā, Th-a ad Th 767
(= 'appavattāya'); abl. ~ito (abhijjhâdy-°), Ud-a
a-ppavatti(°kālo); — °-karaṇa, n., the not promoting or inciting;
instr. ~ena, As 206,27 (+amanasikaraṇena); Sadd
76,25 (asa?i-bhave).