apâpuraṇa
, n. (from apâpurati, q. v.), alsowritten avâpuraṇa; a key; x\bh 222 (kuñcikā tāḷo
avāpuraṇaṁ); Sadd 430,11 (avâpuraṇan ti avāpuranti
vivaranti dvāraṁ etenā ti avāpuraṇaṁ, yaṁ kuñcikā
ti pi tālo ti pi vuccati); apâpuraṇaṁ ādāya: Vin I
apâpuraṇaavâpuraṇaṁ ādāya: SN III 132,17; AN IV 374,12 (v. l.
apâ°); Ja I 501,25; Mp I 196,21. (misprint avāpūra-
ṇaṁ); 198,18 (misprint avapūraṇaṁ).